ΑΡΘΡΟ του Γ.Γ. της Γενικού Γραμματέα της Περιφερειακής Ένωσης Διαδικτυακών Μέσων Ενημέρωσης (Π.Ε.ΔΙ.Μ.Ε.) και Διευθυντή των e-Saloniki.gr και e-Volos.gr, Αντώνη Κουμιώτη

ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της πρώτης ψηφοφορίας στη Βουλή για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το απόγευμα της Τετάρτης, πέραν από ένα ηχηρό "χαστούκι" στην συγκυβέρνηση του Μνημονίου και στα "στρατευμένα" στην επικοινωνιακή της πολιτική Μέσα Ενημέρωσης, αποτελεί πρωτίστως το αποτέλεσμα της παραχάραξης του εκλογικού αποτελέσματος των τελευταίων εθνικών εκλογών.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ, στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 ο ελληνικός λαός έστειλε στη Βουλή 138 αντιμνημονιακούς Βουλευτές (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ) έναντι 162 Βουλευτών (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ), οι αρχηγοί των κομμάτων των οποίων, υποστήριζαν ότι θα κάνουν τα πάντα ώστε να σταματήσει η λιτότητα, η υπερφορολογία και φυσικά να έρθει η ανάπτυξη και η ευημερία.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ των Ευρωεκλογών ήρθε να επισφραγίσει το κοινό περί παραχάραξης του εκλογικού αποτελέσματος αίσθημα, καταδικάζοντας την πολιτική της συγκυβέρνησης. Έτσι συνέβη και στην Ευρωβουλή εξελέγησαν 12 αντιμνημονιακοί Ευρωβουλευτές (ΣΥΡΙΖΑ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ΚΚΕ, ΑΝΕΛ) και μόλις 5 του μνημονιακού κυβερνώντος κόμματος και δοθείσης μιας τελευταίας ευκαιρίας στην μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή στην ΕΛΙΑ αλλά και στο νέο τότε ΠΟΤΑΜΙ, εξελέγησαν άλλοι 4, 2 Ευρωβουλευτές από κάθε έναν εκ των δύο πολιτικών σχηματισμών. Όσο για την ΔΗΜΑΡ, τούτη τιμωρήθηκε βλέποντας το 6,25% των Εθνικών εκλογών να μετατρέπεται σε 1,20%, χωρίς βεβαίως να εκλέξει Ευρωβουλευτή.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ για τους ψηφοφόρους των μνημονιακών δυνάμεων, Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος, όχι μόνο δεν έλαβαν το μήνυμα, αντίθετα στάθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και της εκ νέου εμπιστοσύνης εκείνης της μερίδας του λαού που εκφράστηκε υπερ τους στις Ευρωεκλογές, απογοητεύοντάς την. Βλέπετε, η λιτότητα βάθυνε, η υπερφορολογία άρχισε να γονατίζει ακόμα και υγιείς μέχρι τότε επιχειρήσεις και φυσικά ως ανάπτυξη βαφτίστηκε κάθε είδους ιδιωτικοποίηση ή ακόμα χειρότερα, για να γράψουμε στη γλώσσα τους, προσπάθεια ιδιωτικοποίησης και μάλιστα σε πολιτικούς τους φίλους.

ΚΑΠΩΣ έτσι έφτασε η κατάσταση στο απροχώρητο και η έλλειψη δυνατότητας διαχείρισης των εξελίξεων από τον Αντώνη Σαμαρά, χωρίς την απαιτούμενη αυτοδυναμία, τον οδήγησε στην επίσπευση της διαδικασίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Ήταν μια λύση απεγκλωβισμού θα έλεγε κανείς, ώστε να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό και να δρομολογηθούν οι επιδιωκόμενες από διάφορους παράγοντες εξελίξεις, είτε με τον Αντώνη και τον Ευάγγελο είτε χωρίς αυτούς.

ΚΑΙ ΦΤΑΝΟΥΜΕ στο σήμερα, όπου ο κύβος ερρίφθη και κάθε πολιτική εξέλιξη θα είναι αρεστή, πλην βεβαίως αυτής που θα αλλάξει το πολιτικό προσωπικό, άρα και τους συσχετισμούς και δεν είναι άλλη από την λαϊκή ετυμηγορία, δηλαδή την προσφυγή στις κάλπες. Κάτι τέτοιο και δυστυχώς που αποτελεί διαπίστωση εν καιρώ Δημοκρατίας, δεν συμφέρει στους εξουσιαστές, εγχώριους και εξωχώριους, θεσμικούς και εξωθεσμικούς.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ, στον απόηχο του αρνητικού για την συγκυβέρνηση αποτελέσματος της πρώτης ψηφοφορίας στη Βουλή για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, λογικές φαντάζουν απόψεις που ήδη άρχισαν να εκφράζονται, περί πιθανής συνεργασίας με δυνάμεις της αντιπολίτευσης για συμφωνία στην εκλογή Προέδρου ή ακόμα και κοινής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους έως και κυβέρνησης εθνικού σκοπού. Λύσεις, λύσεις, λύσεις, ιδέες και απόψεις αρκεί να μην οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, με την δικαιολογία της απόλυτης και καλά για την οικονομία καταστροφής, οι οποίες μέχρι την ερχόμενη Τρίτη θα συνοδευτούν από εκατοντάδες τρομολαγνικά αρθρίδια και λογύδρια των "στρατευμένων" καλαμαράδων, κατ' εντολή των αφεντικών τους, οι οποίοι επίσης τρέμουν στο ενδεχόμενο να χαθούν τα προνόμια που απολαμβάνουν, είτε αυτά αφορούν στα χρεοκοπημένα Μέσα Ενημέρωσής τους είτε στις άλλου είδους δουλειές που ευημερούν σε βάρος όλων μας.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ... η πολιτικο-επιχειρηματική μαφία της χώρας, μέσα στα 24ωρα που ακολουθούν, παίζει κυριολεκτικά τα ρέστα της. Θα κάνουν τα πάντα για να μην γίνουν εκλογές, γνωρίζουν ότι δεν θα πάνε απλά σπίτια τους... γνωρίζουν πάρα πολύ καλά πως οι φυλακές Κορυδαλλού και τα υπόλοιπα "σωφρονιστικά" κολαστήρια της κατ' επίφαση Δημοκρατίας τους, περιμένουν να τους υποδεχτούν... Και τούτοι δεν θα είναι πολιτικοί κρατούμενοι, μα κοινοί εγκληματίες και δεν θα βγει κανείς στο δρόμο να τους υπερασπιστεί στο ενδεχόμενο της απεργίας πείνας...!